Rond de middag namen we de taxi tot aan het vertrekpunt Leonsberg waar de organisator ons stond op te wachten. We mochten in een overdekt bootje instappen maar moesten verdeeld links, rechts, voor en achter de boot zitten om het gewicht te verdelen anders kon de boot wel eens omkantelen.
In de boot stond Kenny ons op te wachten, hij was onze gids. Wat een vriendelijke Surinamer!
Onze eerste tussenstop was in het openluchtmuseum Fort Nieuw Amsterdam. Daar leidde Kenny ons rond en vertelde ons leuke anekdotes over de geschiedenis en toonde ons de prachtige landschappen met bijzondere bomen, planten en vruchten. Zoals de nationale bloem Faja Lobbi, de vuur rode bloem van de liefde.
Waarom zijn bananen krom? Ja, niemand wist er een antwoord op, Kenny wel!
Een bananenplant heeft heel veel bloemen, die bloemen hebben heel veel zon nodig en groeien naar de zon toe waardoor die krom groeit. Die bloem groeit later uit tot een banaan. Vanaf nu geen domme mopjes meer over kromme bananen.
Daarna was het eindelijk zover! Dolfijnen spotten, hier keek ik enorm naar uit! Ik mocht vooraan in de boot zitten en kon in de verte al een groep dolfijnen zien zwemmen. Na eventjes wachten sprong er soms eentje uit het water. Wat me opviel was dat ze roze waren aan de binnenkant, héél mooi!
Na de dolfijnentocht werden we verwacht door de lokale bevolking op de Rust en Werk plantage. Vroeger was het een suikerrietplantage, nu in het bezit van een Nederlander die daar runderen houdt en fruitbomen teelt. Hij vertelde dat hij het hele elektriciteitsnet in het dorp te danken had aan de Belgen. En wij fier!
Etenstijd! De lokale bevolking van de plantage had lekker Surinaams gekookt. Met het prachtige uitzicht op de Commewijne rivier aten we ons avondmaal op.
Nu kwam het spannendste deel van de dag, de kaaimannentocht! Er was een hele voorbereiding vooraf nodig voor we echt vertrokken. We moesten ons heel goed insmeren met Tropical bush tegen de muggen. We moesten het zelfs smeren op onze broek en kousen. Ik was wel een beetje zenuwachtig want het waren lange, smalle en wiebelachtige bootjes waar we met 4 inzaten. We waren klaar om te vertrekken! Na een aantal minuutjes varen kwamen we in het moeras terecht! Het was er pikdonker en het zat er vol met muggen! Met onze zaklamp zochten we naar de kaaimannen. Tussen de struiken zagen we allemaal lichtgevende ogen, zoveel kaaimannen dat naar ons keken. Uiteindelijk bleken het allemaal vuurvliegjes te zijn. Wat een opluchting!
Na een aantal pogingen had de stuurman een kaaiman gevangen. Met een kaaiman in de hand stonden we terug op het vaste land. Ja, ja ik heb er echt eentje vastgehouden! Toen we terug kwamen stond Kenny ons op te wachten met rum cola om te bekomen van het hele avontuur.
Op onze terugweg lag ik neer op het dek van de boot om de sterrenhemel te bewonderen! Zoveel sterren, zalig gevoel!
Kenny onze gids was een man uit de duizend! Tijdens het in- en uitstappen begeleidde hij ons, wij bedankten hem telkens vriendelijk maar dat mocht niet van hem. Ik vroeg hem waarom we dit niet mochten doen want doorheen de dag kwam dit dikwijls terug. Het was een pakkend moment toen hij vertelde dat hij een monnik was en dat het van zelfsprekend is want dit is zijn taak om voor mensen te zorgen en ons een goed gevoel te geven. Hij zei dat hij zich minder voelde dan ons. Mijn hartje was nog zo klein...
Moe en uitgeteld ging ik slapen met een avontuur in mijn achterhoofd waar ik nog lang aan terug zal denken!